sabah henüz çok yakınken..

çok irticaci bir mevsime dalgın,
ihtiyacından fazla su kullanan vatandaş,
ramazan sahuruna uyanırken,
tövbesini ederdi bütün günahlarının.

hayat oralı değildi bütün olan bitene
asayişin berkamali semt kahvesine,
rüyalarin tabiri alt komşunun kızına sorulunca
degişiverdi birden herşey.
televizyon dizilerine benzemeye basladı ömrümüz,
çok katlı apartman yalnızlıklarına bulaşıverdik
en çok kapıcılar sakladı en puslu sırlarımızı.

tövbe ettik kaç defa
huzur bulduk,
huzur bozduk..

velakin,durmadı zaman..
aktı aktığınca.
en çok ta buna hüzünlendim,
bir tuhaf bir acaip his,bilirsin işte ..
sis bastı sandım şehri,
ayyuka çıktı sanki bütün sırlar..
herhangi bir sayfasından okunmaya başlanılan kitaplar gibi,
herhangi bir anında gereksiz suni bir detay önyargısıyla,
okunmamaya,
tanısılmamaya,
anlasılmamaya başlandım bende.
hiç kızmadım
hiçte aldırmadım..
sanki hayat gibi bende oralı değildim hiç bir şeye,

''film bitse de,
kalkıp gitsek...''

ve sonra,
öyleyce,
aniden ;

sabah ezanına uyandım bir sabah,
uyandım bir sabah sabah ezanına,
bir sabah
sabah ezanına
uyandım..



vedatezer