gibi.

ah o kırık kemanların hüznü!
ah halılara değen alnımız!
yol yorgunu adımlar..
ve adı başka dili başka zamanlara açılan zamansız kapılar..
fikrine değmiş bir akşamüstü rüzgarı,
hızını alamamış, ağlamış..
sanki bir genç kız rüyası.
ama hep tanıdık yüzlere şikayetçi,
hayat mağdurlarıyız sanki biraz.

ben elimi kalbime sokup,
ben elimden kalbimi çekip.
uzun yol yürüşlerine alışkın gibi
yalnız,
soğuk,
ışıksız bir sokak lambası kılığında..


kardaki ayak izleriyiz işte,
senle ben,
karda eriyen
suya,
sokağa,
yokluğa karışan izler gibiyiz..



vedatezer