kirli sesler bulvarındaki hüzün kütüphanesi-3

göz görmeyince gönül katlanır derler ya, 
öyle bir şey midir acep sendeki? 
bir ağaç nasıl kurur, 
ve nasıl yadırgarsa bunu toprak 
bende öyle işte acıtarak içimi , 
sana doğruluyorum. 


meraklısı gibi hayatın, 
sözüm ona seviyormuş gibi yapmadan 
değmeden pamuk tarlasında uyuklayan bir çiftçinin ellerine, 
bütün unuttuğum isimleri 
birer birer sayıklıyorum. 
.. 
rüyalara inanmadığımdan değil Semiha, 
hayata inanmadığımdan.. 




/ 
yüzünün ifadesine asılıydı sanki kaderi 
yıldızların kaydığı gece yarılarında 
kayıverir bazı uçaklarda bir yıldıza özenerek. 
okyanusa saplanıp kalır o yüzlerin ifadesi, 


gece uzadıkça 
daha derinlere iner soluksuz 
geri vermez aldıklarını sular 
geriye gitmez hiç zaman. 
'Ceren ne güzel isim 
ismine benziyor gülüşün' dedim 
bir şey demeden,güldü. 
özene bezene kendi elleriyle, 
göz bebeklerine 
-okyanus mavisi- 
´düşürdü.´ 


http://tr.wikipedia.org/wiki/Fatma_Ceren_Necipo%C4%9Flu 


/ 
gülüşün çare değil, 
bazı nedenli kırgınlıklara. 
bu yağmur, 
bu ıslaklığı yüzünün. 
kendini fesh etmiş bir aşkın, 
geride bıraktığı küllere, 
çare değil..