uzun uzun bakıyorum caddenin karmaşasına,
uzun uzun bakıyorum hayata,
uzun
 uzun...

bir ritmi var şu karmaşanın,
gözlerimle duyduğum,
kulaklarımla gördüğüm.
en çokta perdesiz evlerin hezayanlarını arttıran.

bir kadını seçebiliyorum mesala o kalabalıkta,
'o kalabalıktan bir kadın seçebiliyormusun? ' diye sorana,
seçiyorum o kalabalıktan bir kadın işte bak.
nafile..
susuşum yetiyor geceyi uzatmaya.

sen açık kalmış televizyonunda tango izliyorsun,
ben açık bırakılmış bir düğmeden tenini..
çok günaha giriliyor böyle aksamlarda,
çok suçlanıyor aşktan terlemeyen sevgililer,
ve hiç soru sormuyor nedense,
 ikimizden biri.
sussak çok konuşmuş gibi mi olacağız sahi?

oysa,
ayıp sözler duymak geliyor içimden..
unutmaya başladığımda tekrar anımsayacağım,
bir rengi ve sesi olan suçlu kelimeler..

...
neyse,
tango diyorum bitti,
söndür ışıkları



vedatezer
buenos aires mart 2008